Lees hier het interview wat ik had met het Haarlems Dagblad. Spannend zo’n eerste publicatie over mijn nieuwe weg als Recovery Coach.
Jeroen Otter: ,,Het is mijn missie om de taboes rond verslaving in het bedrijfsleven te slechten.’’
Op het laatst dronk hij zijn alcohol in tranen. De huisarts die zijn lever onderzocht, vertelde hem dat hij binnen een jaar dood zou zijn als hij op de oude voet zou doorgaan. Jeroen Otter (51) ging door. ,,Toen ze me vroeg waarom ik niet op een vervolgafspraak was gekomen, brak ik. Het was erop of eronder. Drie weken later zat ik in een kliniek.’’ Na een carrière van bijna veertig jaar drank is hij inmiddels 3,5 jaar nuchter en gaat Otter onder de naam Recovery Caddy aan de slag als zelfstandige ervaringsdeskundige herstelcoach.
Hij is eigenaar van een succesvolle onderneming, getrouwd met een prachtige vrouw, heeft twee jonge zoons en rijdt rond in een prachtige auto. Niet echt het beeld dat je krijgt bij een ernstige alcoholist die veel tijd in volstrekte eenzaamheid drinkend doorbrengt. Jeroen Otter wist dan ook jarenlang iedereen zo’n beetje in de maling te nemen, vertelt hij na de wending in zijn leven.
Bedreven
Door de jaren heen ontwikkelde de alcohol bij Otter van sociaal bindmiddel tot iets waar hij niet meer zonder kon. ,,Al snel kon ik situaties niet aan als ik niet dronk. Het loste allerlei haperingen in mijn leven op. Zonder drank functioneerde ik niet. Maar dat erken je dan nog niet als een verslaving. Ach, als ik nu eens van baan verander of een fijne partner vind dan ga ik wel weer normaal drinken, dacht ik nog in de beginjaren van mijn drinken. Op een gegeven moment was ik zo bedreven dat mensen het vaak niet aan me merkten. Je vermijdt te drinken in gezelschap en gaat een dubbelleven leiden. Je wordt een koning in het manipuleren en het anders voordoen dan je bent. Daar hou je ook jezelf mee voor de gek. Tegen mijn vrouw vertelde ik af en toe wel eerlijk dat ik zou proberen de drank weer onder controle te krijgen en ik heb ook wat pogingen gedaan. Maar zij had het natuurlijk allemaal wel door. Een verslaafde gijzelt zijn omgeving mentaal en emotioneel. Als er maar enige rust is dan vindt iedereen het prima. Alcohol krijgt in een relatie een plek als er maar geen overduidelijke zorg en last bij komt kijken.’’
Gangbaar
Na een baan in de arbeidsmarktcommunicatie besluit Otter in 2004 voor zichzelf te beginnen. Met de organisatie van congressen en beurzen over werk en carrière verdient hij goed zijn brood. Als zelfstandige in een wereld waar socialisen via een borrel zeer gangbaar is, grijpt Otter ook steeds vaker naar de fles. ,,Ik wil niet zeggen dat het anders was gelopen als ik een vaste baan had gehouden. Ongeacht de keuze zou ik wel dezelfde weg zijn gegaan maar dit maakte het wel beter mogelijk.’’
Cocon
Jarenlang loopt Otter in zijn cocon rond en doet in zijn werk en thuis wat er van hem verwacht wordt. ,,Zonder emotie of inzicht. Fysiek aanwezig maar mentaal helemaal niet. Een verslaafde leidt volledig een eigen leven waarin niets tussen hem en het middel mag komen. Een verslaafde kiest uiteindelijk alleen voor zichzelf. Het laatste jaar van mijn verslaving dronk ik vanaf ontwaken tot slapen. Ik had drank nodig om de dag door te komen. Op het laatst dronk ik huilend. Ik wist: dit gaat niet meer zo verder, maar wist het niet zonder drank te doen.’’
Na de confrontatie met de naderende dood koos Otter voor opname in een kliniek. ,,Het was stoppen of een snelle dood. Iets in je zegt dan: ga het proberen. Ik wist dat ik me uit de maatschappij moest terugtrekken naar een omgeving waar ik niet bij de drank kon. Met nog een flinke slok op belandde ik op de detox-afdeling van de kliniek. Tijdens de behandeling werd duidelijk dat je als verslaafde machteloos en stuurloos bent. Uit jezelf stoppen lukt niet. Dat besef wordt in de kliniek verder uitgediept. Je leert te kiezen voor het stoppen. Dat kan allemaal consequenties hebben voor je werk en je relatie maar als je niet stopt weet je zeker dat alles toch in elkaar stort.’’
Zowel hijzelf als de directe omgeving van Otter reageerde opgelucht omdat het ware verhaal eindelijk naar buiten kwam. ,,Dat is ook een van de eerste verdiensten van het stoppen: je hoeft niet meer bij iedereen weer een ander verhaal te verzinnen en nergens meer omheen te draaien.’’
Puber
Tijdens de behandeling werd Otter duidelijk gemaakt dat volledige abstinentie de enige optie is voor een alcoholist. ,,In de kliniek was ik zes weken vrijwel volledig verstoken van de buitenwereld. Je telefoon inleveren, familie mag twee uur per week langskomen en je mag een keer per week met ze bellen. Na zes weken verliet ik de kliniek met angst en beven. Als een puber die het leven zonder geestelijke ontwikkeling tegemoet treedt. Elke dag bezocht ik als nazorg zelfhulpgroepen. Je ervaring delen met lotgenoten geeft herkenning en daardoor hoop. Iemand neemt je daar onder zijn of haar hoede om om te gaan met allerlei situaties zonder drank. Om verdere invulling aan je leven te geven, neem je op een gegeven zelf de rol van mentor aan bij andere verslaafden. Dat helpt bij het duurzaam nuchter blijven. Ik kan me niet herinneren dat ik in mijn commerciële werk ooit dit gevoel van voldoening heb gehad. Een verslaafde heeft minimaal een jaar nodig om te ontgiften. Je staat als een bevend hert in het leven. Ik wist op den duur dat als ik mijn huidige werk zou blijven uitoefenen, alle valkuilen weer open zouden gaan. Ik besloot een opleiding tot verslavingscoach te gaan doen en daarmee aan de slag te gaan. Ik ken de wereld van de verslaving en weet wat iemand doormaakt, waar hij of zij vandaan komt en heen moet. De behandeling in een kliniek en de drie maanden nazorg zijn verzekerd, maar daarna moet je het zelf uitzoeken. In die ondersteuning en begeleiding in het echte leven zitten gaten.’’
Missie
Als Recovery Caddy richt Otter zich op verslaafden en het bedrijfsleven. Bij de eerste groep houdt hij het dicht bij zichzelf. ,,Mensen die ogenschijnlijk nog alles hebben staan: ze zijn goed opgeleid, hebben een baan en een gezin. Ze zitten ogenschijnlijk niet aan de grond en als je de behoefte aan hulp niet uitstraalt dan komen de mensen ook niet naar je toe. Je moet zelf hulp zoeken en ik weet hoe lastig dat traject is. Hoe vertel je het op je werk? Het is mijn missie om de taboes rond verslaving in het bedrijfsleven te slechten. We weten dat er in advocatenkantoren en de financiële wereld ontzettend veel verslaving voorkomt. Gebruik wordt vaak getolereerd totdat het echt helemaal misgaat. Mensen in een net pak gaan steeds weer de waan van de dag aan in de wetenschap dat ze eenzaam en ongelukkig zijn. En ze denken de enigen zijn. Dat gaat een keer mis. Ik probeer een werkomgeving te creëren waar je met je problemen terecht kunt. Dat pakt ook voor de werkgever beter uit. Een tijdige behandeling en duurzaam herstel is ook in zijn belang.’’
Relatie
De keuze om een punt te zetten achter een bloeiende carrière en een zekere bron van inkomsten was noodzakelijk, vindt Jeroen Otter. ,,Als ik dit niet probeer dan heb ik er eeuwig spijt van. Misschien denk ik er over drie jaar wel anders over maar dan heb ik het wel onderzocht. Ik voel de behoefte er voor de mensen te zijn die dezelfde eenzaamheid hebben meegemaakt.’’
,,Het is een wonder dat mijn relatie nog bestaat. Bij veel andere verslaafden is dat misgelopen. Beiden hebben we blijkbaar nog de hoop en de verwachting dat als alles is gestabiliseerd onze relatie weer goed zal zijn. Er ligt nog wel een heel verleden waar we nu pas over kunnen praten.’’
Info: www.recoverycaddy.nl